Bir genc var idi. T?ndxasiyyet oldu?u ???n he? kimle yola getmirdi. Atas? o?lunun yersiz dava-dala?lar?ndan cana doymu?du. Bir g?n atas? ona mismar dolu bir kise verdi ve “Her defe biri ile s?z?n ters d??ende bu taxta qap?ya bir mismar vur”. – dedi. Genc ele ilk g?n qap?ya 30 mismar vurdu. Ancaq get-gede ?z?n? ele alma?a ba?lad?. G?nler ke?dikce mismarlar?n da say? azal?rd?. Nehayet bir g?n o, qap?ya bir dene de olsun mismar vurmad?. Gedib bu xeberi atas?na ?atd?rd?. Atas? onu yene qap?n?n yan?na getirdi ve: “Bu g?nden dava-dala?s?z ke?irdiyin her g?n ???n qap?dan bir mismar ??xar”, — dedi. G?nler ke?di ve bir g?n qap?da mismar qalmad?. Atas? onu evvelce tebrik etdi, sonra qap?n? g?sterib ne vaxtd?r demek istediyi bu s?zleri dedi: “?ndi bu qap?ya diqqetle bax. G?r ?st?nde ne
