Vyetnam m?haribesi qutard?qdan sonra amerikal? bir esger evine qay?d?r.
O, hele eve ?atmam?? ailesine zeng vurur:"Ata, ana men eve qay?d?ram, ama sizden bir xahi?im olacaq.Yan?mda bir dostum da var,o da menimle gelecek"
Anas? cavab verir: "Gelsin o?lum, g?z?m?z?n ?st?nde yeri var, onunla da tan?? olar?q"
O?lan s?zlerine davam ederek, deyir: "Bilmeli oldu?unuz bir ?ey de var, dostum d?y??de minaya d???b, a??r yaralan?b, bir qolunu ve bir aya??n? itirib. Gedesi bir yeri yoxdur, isteyirem hemi?elik bizimle qals?n"
Anas? bu defe naraz? halda deyir: "O?lum, o bize art?q y?k olar, biz buna yol vere bilmerik. Ondan ayr?l, evimize gel! O, ba??n?n ?aresini tapar."
O?lan hecne demeden, desteyi as?r ve s?hbetden sonra o?landan xeber gelmir.
G?nler ke?ir,